کار جمعی در قرآن

اگر هم می خوایید امر به معروف کنید باید گروهی باشه:

وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَأُوْلَلئکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

 (آلِ عِمْرَانَ:104/3)

کار جمعی و همدلی وصیت همه انبیاء است:

شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ‏ى نُوحًا وَ الَّذِى أَوْحَیْنَآ إِلَیْکَ وَ مَا وَصَّیْنَا بِهِ‏ى إِبْرَ هِیمَ وَ مُوسَى وَ عِیسَى أَنْ أَقِیمُواْ الدِّینَ وَ لَا تَتَفَرَّقُواْ فِیهِ

(الشورى:13/42)

الفت من و تو از نعمت های خداست. با این نعمت چه کار کردیم؟:

وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَآءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ‏ى إِخْوَ نًا وَکُنتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا کَذَ لِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ ءَایَتِهِ‏ى لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ

آلِ عِمْرَانَ:103/3

جلوی تفرقه باید قیام کرد:

وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَیْنِهِمَا فَابْعَثُواْ

 

(النساء:35/4)

خدا هم برای تقویت تبلیغ و هدایت، نفر سوم رو فرستاد:

إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَکَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَیْکُم مُّرْسَلُونَ

یس /14

من و تو باید در نیکی و تقوا به هم کمک کنیم:

وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَلَا تَعَاوَنُواْ عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ.

المائدة:2/5)

قیام لله؛ اول گروهی، اگر نشد فردی:

قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّـهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا

سبا / 46